Kara sevdaların dilleriyim ben
Ayrı aşıkların gülleriyim ben
Leyla'nın,mecnunun çırağıyım ben.
Ferhatla şirinin,dağlarındanım,
Aslının kanberin yollarındanım,
Aşık veysellerin tellerindenim
Yunus emre gibi derbederim ben.
Ayrı düştüm dostelinden vatandan
Görmüyor gözlerim kara haberden
Gelemiyorum sahralardan çöllerden
Yusuf'un düştüğü kuyudayım ben.
Kim kavuşmuş bu dünyada aşkına
Taş basarak çürür ,ömür boşuna,
Hayrinin sevdası yüktür başına
Akan pınarların coşkusuyum ben.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder